O café, descafeinado.
O sexo, sen amor.
O amor, sen dor.
A dor, sen feridas.
As feridas, curadas con alcol que da resaca.
A vida, sen reincidencias.
Os erros, esperando por valentes que se atrevan.
Os tigres, no circo.
O circo, no Congreso.
Mais libros nas esculturas que nas bibliotecas
e se non me cres
visita a cidade da des-cultura.
Chove, calo, chamo.
Caos, choras, comunicas.
Palabras caladas
sen ter quen tempere
delas.
E os días pasan
malia
a túa teima de batallar contra o tempo,
contra o poder igualitario dos madrugóns.
Os días pasan
e a vida pisa.
Está en ti quitarlle a gracia
ou sacala a bailar
sen pretextos
sen medos
sen expectativas.
